Daha sonra yaxşı həyat üçün Avropaya da üz tutub. Bir müddət Almaniyada yaşayıb. Emilin sözlərinə görə, orada iş tapmaq çox çətindir. Deyir ki, işsizlik və maddi vəziyyətinin ağır olması nəticəsində marketlərdən oğurluq edib və tutulub. Almaniyada həbsxana həyatı onu kitablarla dostlaşdırıb.
“Orada hər növ kitablar var idi. Psixologiya, fəlsəfə, məntiq, təbiət elmlərindən bəhs edən, dini, bədii əsərlər toplusu. Həmin vaxtlar kitablar çox şeylər öyrətdi mənə. İlk baxışdan qəti qərar verməməyi, ideologiyaları, ünsiyyətcilliyi, bir də oxuduqlarımı həyatıma tətbiq etməyi öyrəndim”.
Emil deyir ki, gələcəyi haqda heç bir fikri yoxdur.
“Sadəcə, pensiyaçı olum, oturum məhəllədə. Necə ki, indi gəlib keçənlərə baxım, onun-bunun dalınca deyinim. Bir də istəyim odur ki, tək özümçün yox, bütün xalq üçün 90-cı illərdəki aclıq dövrü bir daha olmasın. Əmin-amanlıq olsun, hər kəs şən, xoşbəxt və firavan yaşasın”.